Carly kreeg pas drie jaar geleden de diagnose ADHD

De afwas of een brandend huis

ADHD speelt een grote rol in mijn leven. Ik kan moeilijk focussen, prioriteiten stellen en emoties reguleren. Rationeel kan ik onderscheid maken tussen de afwas en een brandend huis, gevoelsmatig komt alles even hard binnen. Als ik niet kan bewegen, rommelen of praten om mijn energie te reguleren krijg ik pijn of jeuk in mijn lichaam. Ook heb ik heel weinig besef van tijd. Maar te laat komen of druk zijn, dat overkomt iedereen wel eens. Het wordt gezien als iets dat je kan controleren. Als dat niet lukt, krijg je vanuit de maatschappij te horen dat je zeurt of smoesjes hebt. En daarmee komt het zelfverwijt: ik doe iets niet goed. En: wat ik voel is niet legitiem.

Zelftest ADHD

Toen ik begin twintig was, meldde ik me met paniekaanvallen bij de huisarts. Na een lang traject waarin de klachten niet minder werden, kreeg ik oxazepam, een kalmerend middel. De huisarts vermoedde een depressie en stelde antidepressiva voor. Ik voelde dat dat niet de juiste weg was. Na een jarenlange zoektocht zag ik tijdens een gesprek met de praktijkondersteuner een notitie in mijn dossier: ADHD? Thuis deed ik op internet een ADHD-zelftest. Met de positieve uitslag verwees de huisarts me door naar een diagnostisch centrum en daar werd inderdaad ADHD vastgesteld. Ik vond het fijn om eindelijk een diagnose te krijgen. Ik snapte ineens waar mijn gevoelens en gedrag vandaan kwamen. En ik kon er ook iets aan doen, met medicatie en begeleiding. 

ADHD bij vrouwen niet opgemerkt

De term ADHD is in mijn kindertijd wel eens gevallen bij de huisarts vanwege gedragsproblemen. Ik weet eigenlijk niet waarom er toen geen nader onderzoek is gedaan. Het was misschien minder bekend, of men dacht wellicht dat het alleen bij mannen voorkwam. Ook nu wordt ADHD bij vrouwen vaak over het hoofd gezien omdat er bij de diagnose alleen wordt gekeken naar hoe het zich bij mannen manifesteert, namelijk meestal in externaliserend gedrag. Terwijl het bij vrouwen kan leiden tot teruggetrokken gedrag dat lijkt op depressie.

Alles zelf uitzoeken

Na de diagnose kreeg ik twaalf weken begeleiding. Maar ADHD bepaalt mijn leven elke dag. Als ik ongesteld moet worden zijn de symptomen erger en helpt de medicatie minder goed. Maar geen arts of psycholoog die dit ooit ter sprake brengt. Ook speelt bij mij de vraag of het met mijn brein mogelijk is om voor een kind te zorgen, omdat ik zo snel overprikkeld ben. Ik zou het fijn vinden om dit soort levensvragen samen met een betrokken zorgverlener aan te gaan. In plaats van alles in mijn eentje te moeten uitzoeken.

Carly is 40 jaar en werkzaam in de culturele sector