Persoonsgerichte zorg

Er komt steeds meer aandacht voor persoonsgerichte zorg. Dit is zorg waarbij de zorgvrager centraal staat en meer gekeken wordt naar iemands persoonlijke behoeften, wensen en voorkeuren. De zorgverlener benadert de persoon niet als patiënt of cliënt, maar als mens. Centraal staat de vraag: wat heeft de zorgvrager nodig om zich gezond en gelukkig te voelen?

Als Alliantie Gezondheidszorg op Maat zien we met betrekking tot diversiteit in sekse, gender en seksuele oriëntatie bij persoonsgerichte zorg een rol voor positieve bejegening en ondersteuning op maat. Zo staan bij een gesprek in de spreekkamer respect en bevestiging centraal: 

• Vraag naar de gewenste aanspreekvormen en gebruik deze consequent. Vraag niet naar mevrouw (+achternaam) of meneer (+achternaam) als iemand liever met voor- en achternaam wordt aangesproken. Vooral niet in een publieke ruimte zoals een wachtkamer.
• Vraag hoe iemand zichzelf noemt als het om genderidentiteit en seksuele oriëntatie gaat en gebruik die termen ook om deze persoon te beschrijven.
• Gebruik actuele terminologie. Je spreekt bijvoorbeeld over transgender personen, niet over transgenders of transseksueel. De term transgender spreekt een grotere groep mensen aan en past beter omdat het een beschrijving is.
• Geloof je cliënt. Stel trans-gevoelens, of ervaringen rond intersekse, niet ter discussie en ga uit van de ervaring van je cliënt.
• Luister reflectief. Stel open vragen en check of je het antwoord goed hebt begrepen door het kort samen te vatten (‘Klopt het dat…’).

Meer weten over persoonsgerichte zorg? Bekijk dan de rest van onze tips op de Toolkit Komt een mens bij de dokter.

Persoonlijke verhalen

Benieuwd naar persoonlijke verhalen over persoonsgerichte zorg? Beluister onze podcast Komt een mens bij de dokter.

Hier hoor je verhalen uit de spreekkamer. Verhalen van mensen die door schaamte, onwetendheid, verkeerde aannames en hokjesdenken lang niet altijd de zorg krijgen die ze nodig hebben. Host Angelique Houtveen ontmoet allemaal mensen die, hoe verschillend ze ook zijn, één ding met elkaar gemeen hebben: ze zoeken naar passende zorg.

Ontdek de persoonlijke verhalen

De tentoonstelling

Bekijk onze tentoonstelling met verhalen van zorgvragers en zorgverleners over passende zorg. Zo vertelt Maxine over hoe haar hartinfarct niet werd herkend, en vertelt Bart dat het voor mannen met een depressie lastig om de juiste hulp te vragen. Terwijl ADHD of een autismespectrumstoornis bij vrouwen over het hoofd worden gezien, vertellen Carly en Birsen. Bovendien beschrijven Kai, Nanoah, Jess en Louisa hoe onbegrip en vooroordelen in de zorg ze heeft beïnvloed. Ze vertellen hoe er geen rekening werd gehouden met gewenste aanspreekvormen of hun identiteit, welke impact de lange wachtlijsten voor trans zorg hebben en hoe zij soms geen keuze kregen in hun behandeling. Hierdoor wordt het contact met zorgverleners soms zelfs vermeden.

Daarom vertellen zorgverleners Kawa, Renate, Rosanne en Annika hoe zij proberen om deze onwetendheid en aannames in de zorg te verminderen of weg te nemen. Door eigen initiatieven en zichzelf en hun collega’s dagelijks te herinneren aan het belang van inclusieve zorg, proberen zij rekening te houden met alle aspecten die ons uniek maken. Want, weten zij: we zijn wel gelijk, maar niet hetzelfde.

Bekijk de tentoonstelling